Daar is ze weer!

Dya ete wan tori foe me,
Fawaka?
Grantangi foe oen berichten!!!!
Me wan verteri oenoe sa me du wiki disi.
Jaja ik leer het al!!!!

Deze week heb ik weer stage gelopen. In de klas hoefde weinig meer te gebeuren, omdat de kinderen op 4 april hun rapport krijgen en eigenlijk alle stof wel behandeld is. Dat is wel heel apart hier. Het belangrijkste is dat het boek uit is. Of de kinderen de stof begrijpen maakt niet uit. De inspectie wil alleen zien dat alle boekjes uit zijn!
Maandag en dinsdag stond ik weer alleen. Mijn mentor was weer eens ziek. Die vrouw moet binnen de kortste keren overspannen zijn. Ze heeft 4 kinderen geproduceerd, haar man is werkeloos en zij heeft twee banen. Na school moet ze elke dag van 3 tot 9 of later werken bij een hotel in de stad. Ik heb geen idee wie dan voor de kinderen zorgt, maar zij in ieder geval niet. Vaak ligt ze ook uitgelteld, bijna slapend op haar bureau als ik les aan het geven ben.
Mijn advies....schop die vent het huis uit en koop condooms!

Woendag ben ik met mijn klas naar het kinderboeken festival geweest. Dat is een groot festival voor alle basisschool kinderen van Paramaribo. We gingen er met een bus naartoe. Eigenlijk zouden we drie stands bezoeken, maar dat waren er uiteindelijk twee geworden. Surinamers en plannen is ook geen goede combinatie. Hahaha.
Als eerste activiteit kregen de kinderen computer les. Dat was echt prachtig om te zien. Onze school staat in de wijk Zorg en hoop. Het is een achterstandswijk van Paramaribo, dus je kunt ervan uit gaan dat deze kinderen geen computer heben thuis. Sommige kinderen wel, maar de meeste niet. Je had het moeten zien. Ze wisten niet eens hoe een muis werkte. Dat was zo apart. Toen ze het eenmaal doorhadden, waren ze niet meer bij die dingen weg te slaan. Helaas moesten we na een half uur door naar de volgende activiteit.
We gingen naar het Druppie avontuur. Dat was een activiteit die georganiseerd werd door Paraspring water. De kinderen werden in 3 groepjes verdeeld. Het eerste groepje moest naar voren komen. Ze kregen een zaklamp en pen en papier in hun handen en er werd verteld dat ze het Druppie avontuur gingen beleven. ( het was een soort doolof in het donker, waar ze puzzels in moesten oplossen) maar dat vertelde ze er niet bij. De kinderen werden helemaal bang. Shaguella vroeg: juf zit daar een beer binnen? Hahaha, ik zei dat zul je wel zien. Bibberend ging ze naar binnen. Al gillend en lachend kwam even later de eerste groep naar buiten. Ze mochten niks zeggen tegen de anderen wat daarbinnen te doen was. dat deden ze ook niet en speelde het spelletje leuk mee. Uiteindelijk zijn ook de andere groepjes naar binnen gegaan. Ze hadden leuke prijsjes gewonnen en hebben veel plezier gehad. Toen liepen we naar de volgende activiteit. Deze ging helaas niet door. Toen zijn we maar gaan pauzeren. Dat wil hier zeggen ETEN!! Mijn mentor begon aan een bak bami met kip waar je akelig van werd. ( en dat om 10 uur ’s ochtends ) ze zei steeds dat ze nog ziek was, maar daar merkte ik weinig van. Toen ze haar eten op had vertelde ze me een verhaal waar mijn mond van open viel. Ze had de dag ervoor in haar broek gescheten toen ze moest niezen. Ik dacht nog: bedankt voor deze mededeling!?!?
Het was een erg leuke en gezellige dag.

Donderdag zijn we met alle pabo studenten van het interactum uit eten geweest. Die mensen hebben we in september vorig jaar ontmoet bij een conferentie in Schoorl. Het was erg leuk om iedereen weer te zien. We hebben gegeten bij Sarihna. Dat is een Javaans restaurant bij ons in de buurt. De Javaanse mensen staan hier bekent om hun hygiene en hun lekkere eten. Wij eten dus ook echt alleen bij Javanen (Warungs)

Vrijdag uit school besloten Mayo en ik even een broodje te gaan eten. We stonden bij de balie om wat te bestellen toen er opeens een surinaamse vrouw mij aansprak. Ze vroeg me eerst hoe oud ik was. ik keek haar raar aan en zei toen: 23. Toen vroeg ze me hoe lang mijn haar was.... ik wees het aan op mijn schouders, met de gedachte, waarom vraagt ze dit. Toen legde ze het me uit. Ze was op zoek naar een blondine voor een reclame spot voor de RBTT bank. Ze nodigde me uit om een screening te komen doen bij haar bedrijf. We hebben telefoonnummers uitgewisseld, maar of ik het doe weet ik niet! We wachten af.......

Zaterdagavond zijn we met een heleboel Nederlanders naar een optreden geweest van de Dijk ( die Nederlandse band) die kwamen gratis optreden bij de V- tunnel in de stad. Ik waande me even bij de vrienden van Amstel. Het was ontzettend leuk. 80% van de mensen die er waren, waren blank. Ze hadden een paar nummers gedaan en toen zei de zanger opeens: Komen we helemaal naar Paramaribo om op te treden voor een ander publiek....staan we nog voor blanke mensen. Toch hadden ze een paar Surinaamse nummers ingestudeerd en ze begonnen een heel salsa reportoire te spelen. Dat was echt zo geweldig. Iedereen ging op dat moment uit hun dak. Twee uur lang hebben ze ons vermaakt ( zie foto’s) Het was een van de leukste avonden hier in Suriname.
( Verdyne ik heb weer de dansvloer gevonden!!!!)

Zondag heeft het weer de hele dag geregent. Dus besloten we onszelf nuttig te maken voor school. Soms vergeten we even dat dat de reden is waarvoor we hier zijn.

Dinsdag dan is Tim hier!!!.....vandaar dat ik nu mijn nieuwe verhaal op de site zet. Het volgende verhaal zal van ons tweeën worden denk ik.

Ok ik ga stoppen......tot snel weer allemaal!

Liefs Daan



P.S.:
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen....bedankt voor alle berichten. Ik kijk elke dag vol spanning weer op mijn site, om te zien welke mensen er gereageerd hebben. Het blijft leuk!